Susmuşuz Konuşmuyoruz Musayla
I.
sanki bütün sular şelaleden
değilde içimden oraya döküldü.
uzaklardan bir yavan çığlık duyuluyor
bir ip sallanıyor karşımda
duvar susmuş, pencere kapanmış
bir adam kendini
o iple boşluğa bırakmış.
II.
şaşkınlıkla etrafıma bakıyorum
hiçbir şeye anlam veremiyorum
karşımda yedi peygamber durmuş
konuşmak istiyorlar benimle
tam karşımda Adem, yanında Nuh
sağımda Musa solumda İsa
arkamda Yunus
hepimiz susmuşuz.
suskunluk lisanım oldu sonra
baktığım yerleri göremez oldum
Yunus bana seslendi, duymadım
Musa asasıyla bana uzandı, dokunamadım.
Nuh ile birlikte o tufandan ben kaçmadım.
hiçbir yere gitmedim
nasıl gidebilirdim ki hem
karşımda yedi peygamber durmuş
ip boşlukta sallanmış
bir adam kendini boşluğa bırakmış.
-hepsi bir hayalmiş
yedi peygamber değil
beş tanelermiş."
III.
şimdilerde hiçbir yol gitmiyor
bir yerlere
bir boşluk sallanıyor yukarılarda
sanki bulutlar hızla kaçıyorlar
birisinden yahut birilerinden,
artık kimse cam önlerine çiçek de
koymuyor
insanlık bir saksıda hızla
kuruyor.
IV.
hiçkimse duyulmuyor
etrafta bir ses var adeta
kulakları tırmalıyor.
herkes bir yerlere doğru koşuyor
şu gördüğün Nuh
tufandan kaçıyor.
şu gördüğün Adem
cennetten kovuluyor.
şu gördüğünde Kabil
kardeşini öldürdü
kendinden kaçıyor.
V.
işte bak bir acı geliyor
dörtnala
önüne geçen tüm mutlulukları
ezdi geçti.
sağlamdır denilen tüm insanları
Hamza'yı ve Ömer'i
seni ve annemi
umutları ve ümitleri
bahçedeki tüm çiçekleri ezdi ve geçti.
karşımda durdu
ve önümde yere yığıldı.
VI.
yerden kalktığımda bütün insanlar
bir pencereden bana bakıyorlardı.
gülüşmeler, ağlamalar, kadın sesleri
ve annemin sesi...
uzaktan birisi bağırıyordu hala
yavan bir çığlıkla
-durma durma orada, kaç ve kurtar kendini.
etrafıma bakıyorum
ve bir ayna görüyorum
yüzümü inceleyip, Musa ile konuşuyorum
Musa, diyorum asanı neden ona verdin?
asan ile o denizi nasıl yardıysan
benim kalbimi aynı şekilde yardı
üstüme de o denizi kapattı.
ben senin gibi kaçamadım, benim firavunumdan
sustu Musa, bir daha da konuşmadı.
VII.
şimdi kim çıkaracak beni
düştüğüm bu çukurdan.
beni sen kurtar lütfen, Yusufunda
düştüğü kuyudan.
VIII.
gözlerim kararıyor, ağlamak veya
yazmak da bir işe yaramıyor
bir çocuk geçiyor yanımdan
hüzünlü ve ayağı çıplak bir şekilde
onun yanında bir diğer çocuk
ayağında ayakkabısı, üstünde kalın kalın giysiler, üşümüyor hem..
o çocuk hem üşüyor hem çocuğa bakıyor
dünya gözümün önünden işte
bu iki çocuk sayesinde geçip
gidiyor.
IX.
su gibi akmak ve gitmek istiyorum
alışmak ve yorulmak istemiyorum
bir göçebe hayatı yaşayarak
beklemek istiyorum Azrail'i
ama kalmak içime işlemişti
olduğum yerde işte tam da bu masada
susmuşuz ve konuşmuyoruz Musayla.
bir kavim içimde yok oldu
Tanrı bir peygamber de göndermedi
bir mağarada bekliyorum, üstelik
çıkmayacağım haberi gelene
insanlar "iyileşti" denilene kadar, uyuyacağım,
yedi uyuyanlar ile birlikte bir uykuya dalacağım
ve bende uyanmayacağım.
X.
o elmayı ben de ısıracağım Havvasız
bir şekilde
elbet ben de o cennetten kovulacağım
kovulan Adem ile birlikte.
Yorumlar
Yorum Gönder