Birhan'a Yakarış
hiçbir cümle açıklamıyor artık beni
bir pencereden uzakları izlemenin
burukluğu ve kırgınlığı var üzerimde
tüm çemberlerin dışında kaldım ben.
yazıyorum bu şiiri de dışında kaldığım çemberden.
bir tufan ki içimde dinmek bilmiyor
ne öldürüyor ne sürüklüyor.
bu da geçer dediğim ne varsa geçmedi.
hepsini yastığımın altından her gece,
itinayla her gece, çıkardım.
ve gözlerinin içine baktım
ağladım. bağırdım. çığlık attım.
ama duyulmadım.
dedim ya ben o çemberin dışında kaldım.
hiçbir şiir ağlayamaz artık beni
çünkü ağlayacak çanaklar kurudu,biliyorsun.
o acı suyu içtiğimden beri
iyi değilim, görüyorsun.
kapının eşiğinde bıraktın beni, dediydim
ne içeri girebildim ne de bir adım ileri gidebildim
yıllardır orada yaşadım ve seni de orada yaşattım.
ama ben çok yıprandım.
evrenin en büyük çölü içimde
oluştu, bak.
içimde çıkan yangını bastıramadım.
bahsettiğim o acı suyu içtiğimden beri daha çok yandım
kendimi o yangından kurtaramadım.
sağlam adımlarla yürüdüğümüzü sandım,
bakın, bir duvar buldum kendime
bakın, nasıl da eğri eğri yürüyorum önünüzde,
bakın, dayanağım, sırtımı yaslayacağım biri var demiştim,size
o duvar gözlerinizin önünde üzerime yıkıldı işte.
Yorumlar
Yorum Gönder