Ana içeriğe atla

Yol

                     



Yol

vurulduğunda düşersin,ben düşmedim
inanmadım da hiçbir masala.
gerçeklikten uzak olan hiçbir şeye..
ne varlığa ne yokluğa
ne açlığa ne de tokluğa
hiçbir şeye inanmadım ben.
şu hayatta ağzı açık gezen hep bendim,
olanlara şaşkınlıkla bakarken
ayağım kayıverdi
hayat denen illete düştüm,
annemin rahminden.

ben doğarken hiçbir olay yaşanmamıştı,
ne yağmurlar ağlamıştı,
ne güneş gülmüştü
ne de nurlar saçılmıştı etrafa.
hiçbir şey.. hiçbir şey olmamıştı

hayata kök saldığımda bir acının
peşimden koşacağını bilemezdim.
ne kadar koştuysam bir o kadar yakınlaştım,
ne kadar yakınlaştıysam bir o kadar uzaklaştım
kendi çığlığımı kendim duyduğumdan beri
diğer çığlıklara, kulaklarımı tıkadım.
açmadım. yıllarca. asırlaca.

her şeye köşe başından bakan da bendim
bu kırgınlık ki uzar gider, düşünme sen beni.

ayaklarımın altına aldığım hiçbir yol gitmiyor.
dedim ben sana gelmek için çok uğraştım.
dedim bu yol bir yere varmasa bile gelmeye çalışacağım,
gerekirse ayaklarımı o yolda bırakacağım.
-bıraktıydım da..-

her şeye rağmen geldim ve çıktım karşına
-neden, diye sordum
neden beni inançsız kıldın?
sonra yutkundum ve sustum,
bir  daha konuşmadım.
bu şiiri de daha fazla uzatamazdım.
bir kenara bıraktım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Osmanlı Hukukunda Evlenme ve Boşanma

1.       İSLAM’DA EVLENME VE NİŞANLANMA    İslam aile hukuku genel olarak ‘’ahval-i şahsiye’’ –yani şahısların hukuki varlıklarıyla ilgili olan hukuki halleridir- diye ifade edilmektedir. Bu ‘’ahval-i şahsiye’’ deyiminin ise anlam yelpazesi oldukça genişti.  Evlenme, velayet, boşanma vs. gibi konuları içinde barındırırdı. İslam hukukunda evlenmeyi ifade etmek için kullanılan terim ‘’nikah’’ idi. Kelime anlamı ise cinsi münasebet idi. Nikah ise bu cinsi münasebeti meşru kılıyordu. İslamiyet’te evlenmenin klasik tarifi ise erkeğin yanında duran bir tarifti. Şöyle ki Roma hukukundan bu yana evlenmek, karı koca arasında hayat ortaklığını ifade ederdi. Fakat kilise bu yorumu yani evlenmeyi, eşlerden, her birine diğerinin vücudundan faydalanma hakkı olarak değiştirmişti. Klasik İslam evlenme tarifi de işte böyleydi. Hatta İslam’da kadının erkeğin vücudu üzerinde herhangi bir hakka sahip olması söz konusu bile değildi. Bu anlayış yalnızca Hanefi mezhebin...
Yorum Gönder
Devamı

Ali Şükrü ve Topal Osman Olayı I

       Ali Şükrü Bey ve Giresunlu Osman (Topal) Ağa. Biri TBMM’nin içerisindeki İkinci Grubun önemli sözcüsü ve sert muhalifi diğeri ise Mustafa Kemal Paşa’nın Koruma Birliği Komutanı. Lozan’ın kesintiye uğradığı ve Meclis’te sert tartışmaların yaşandığı 1923 yılının Mart ayında, Ali Şükrü Bey’in aniden ortadan kaybolması yaşanan tartışmaları daha da körüklemişti. Olay, Ali Şükrü Bey’in 27 Mart 1923 tarihinde Meclis’e gitmek için evinden çıkması ve bir daha eve dönmemesiyle başlamıştı.      İkinci Grubun önemli sözcüsü kaybolmuştu ve bunu ilk fark eden ise, kardeşi Bahriye Daire Reisi Yarbay Şevket Bey olmuş ve icâleten Başvekil Rauf Bey’e bildirmişti. Şevket Bey, Ali Şükrü Bey’in en son Karaoğlan Çarşısı köşesindeki Kuyulu Kahve’de otururken, yanına gelen Topal Osman Ağa’nın Muhafız Bölük Kumandanı Mustafa Kaptan’la birlikte gittiklerinin görüldüğü bilgisini vermişti. Rauf Bey aralarındaki konuşmayı ise anılarına şöyle yazmıştı: ’’Lozan’da müza...
Yorum Gönder
Devamı

Oryantalizm Üzerine III

3.Alexander William Kinglake’in Seyahatnemesi 3.1. Doğu’ya Bakışı      Alexander William Kinglake, 1844 yılında Eothen adlı seyahatnamesini yazmıştı. Bu Seyahatnamesini besleyen şey ise ‘’Doğu’’ya yapmış olduğu seyahat idi. Burada görmüş olduğu günyayı figüratif bir şekilde anlatmayı tercih etmişti.      İngiltere’den çıkıp İstanbul’a gelen Alexander William Kinglake’nin seyahat güzergahı ise şöyleydi: ‘’Truva, İzmir, Anadolu Toprakları, Şam, Gaza, Kudüs gibi daha çok Osmanlı topraklarını kapsıyordu. İşte buralara yaptığı yolculuk anılarını ‘’Eothen’’ adlı seyahatnamesinde toplamıştı. Bu yolculuk bir nevi hem zorunluluktu hem de merak meselesiydi. Öyle ki o dönemde Avrupa’da önemli bir yer edinmiş erkeklerin en az bir kez Doğu seyahati yapması alışıldık bir durumdu. Schiffer’in verdiği bilgilere göre Viktorya döneminde İngiliz seyyahlarının büyük çoğunluğu yukarı orta tabaka insanlarından oluştuğu doğrultusundaydı.    ...
Yorum Gönder
Devamı