Bir Aşkın Üzerine Düşerken

Bir Aşkın Üzerine Düşerken

I.

tutunmak için bir dal dahi bulamamak.  
hınçla dolu ellerim bilmem kimin yüreğine çarpacak.  
bir yağmur, bir bulutsa üstümde gezinen o şey 
istemem rahatımı kaçırır yabancı gölgeler,
kendi  gölgemle bile rahat edemezken ben, 
şimdi açıp  bu kapıdan gitmek istercesine seslenişlerim, 
hangi yüreğe çarpıp da kendine bir yer bulacak. 
bilirim bulmaz artık seslerim kendilerine bir sığınak 
anlamıştım, yırtılmıştı içim 
iğnelerin ve ipliklerin olmadığı bir çağda 
kim gelip de dikecekti söküğümü. 

yırtılmıştı, görüyordun  
kanlanmıştı artık üzerimdeki gömlek 
kanlanmıştı ellerim, sesim kanlanmıştı seslenmekten 
bir söküğü dikemedim diye diye yürüdüm 
yürüdüm ellerinin üstünde, parmak uçlarında 
yüzünü dolaşmaya vaktim kalmamıştı 
inceleyememiştim o narin yerlerini 
kuşlar havalanırdı göğüslerini görünce senin 
seslerim kanlanmıştı, kanlamıştı artık o özenle sakladığın kuşların 
bir baygınlık sonra 
bir içinin geçmesi.. 

daha fazla dolaşmak istemiştim 
keşfedilmeyen yerlerinde senin 
böyle geçirmiştim içimden.

II.

her şeyden kaçarken,  
ellerini arar oldu ellerim. 
ellerini anar oldu ellerim  

yağmur çağırmıştı, duymamıştın.  
telefonların çalmıştı, duymamıştın.  
uzaktın, bir yere dalmış bakıyordun,  
öyle yakalamıştım seni 
uzanıp da tutamamıştım en ince yerlerini senin 
bir beyazlık fışkırmıştı, göğsünün en beyaz noktalarına 
kuşlarım  havalanmıştı, vurmaya çalışıyordu biri 
vurmaya çalışıyordu biri bizi 
sonra aşağılarına indim en aşağılarına 
görenler, karanlık dolu sanardı kuyularını senin  
ama inanmıştım bir kere beyazlığına
 beyazlık vurmuştu seni onlar değil 
şimdi kuyularına inmek istiyorum senin,  
çünkü serin sularından içmek istiyorum 
çünkü sana taparcasına inanıyorum.

 

III 

umuttun ve uzun bir yol olup da  çıkmıştın karşıma 
bir suya ihtiyaç duyduğum o günlerde
çağlaya çağlaya koşup da gelmiştin yanıma 
umutsuz değildim paltom vardı 
hadi hoşça kal dememek üzere mıhlamıştım dudaklarımı 
dudaklarındaki o kırmızılık 
sözlerindeki kırmızılık 
içini dinlemeye karar vermiştim 
ama umutsuz da değildim. 

çıkmıştım çünkü o uzun yoluna 
ellerini görmeden özlemenin hüznü 
bir elin verdiği derin hüzün 
gözlerine ve ellerine ve seni gören her şeye  
karşı derin bir hüzün bağlamıştı içim 

hüzünlüydüm çünkü ellerini göremiyordum
hüzünlüydüm çünkü bir şeyler vardı ellerinde 
çağı değiştirebilecek bir şeyler.

 IV

bir orduyu yalnız karşılamışım gibi 
ne anlatmak istediğimi anlamıyorsun 
ne anlatmak istediğini anlamıyorum

 

 V

anlaşılmayan yolların sürekli sana çıkması 
bir mumun ve belki de bir ışığın göğüslerine çarpıp  kendi yolunu bulması, 
her şey işte böyle başlamıştı.

ayrılık değildi 
başlangıçsa hiç değildi 
arada bir yerdeydi yaşadığımız ne varsa  
adını koyamaz, soru soramazdık 
dudakların ıslak değildi çünkü bir aşka 
bir aşka hazır değildi bağrında taşıdığın kuşların 
eteklerine çamur bulanmıştı  
umrunda da değildi, yürümeye devam etmiştin 
sanki ağaçlardan bir şey bekliyor gibiydin 
çünkü eğilip kulak vermiştin 
sanki bir an olsun içine alacaktın ağacı 
öyle meraklı ve öyle güzeldin 
korkum yoktu, kaybetmeyi cebimde taşırdım
üstelik kurum tutmuş bir kader vardı elimde 
kimin verdiği de belli değildi 
sana üflemek istememiştim bu kurumları  
sana daha güzel şeyler üfleyecektim çünkü 
serinlik getirecektim kan kırmızı yerlerine  
kan kırmızı yerlerini öpecektim, 
bir yangın çıkacaktı bilirdim, 

bilirdim 
ıslaklığı bir aşkı yaşamak için değildi dudaklarının  
dedim, bir aşka hazır değildi bağrında taşıdığın kuşların.